De dingen des levens, ze komen en gaan. Waarom zou het in het bedrijfsleven anders gaan? Maar uiteindelijk valt alles op zijn plaats.
Op maandag 17 juli startte Ilse Brosens als management assistant! Wow mijn eerste bediende! Het is eentje die perfect voldoet aan het vooropgestelde profiel. Ook weet ik dat ik haar kan laten groeien en haar verborgen kwaliteiten naarboven halen. Uiteindelijk hoop je dat toch. Wanneer ben je daar nu zeker van? Nooit?
Maar helaas is werken voor een kleine zelfstandige niet zo evident. Het is geen schande om dat toe te geven. Daarom ben ik wel trots op Ilse dat zij dit ook herkende. Zij had het allemaal wat onderschat, ziet zich liever genesteld in een groot bedrijf. Het was ook veel voor een jong iemand. Dus namen we afscheid, in vriendschap. Ik blijf haar in mijn hart dragen.
Maar wat nu? De zoektocht helemaal herbeginnen, ik zag er echt tegenop. Opnieuw werd mijn moto bekrachtigd: geluk is geen toeval, het valt je toe. Een telefoontje van vorige week van Peggy D’Herde, zaakvoerder van Signatuur, popte op in mijn geheugen. Misschien moeten we de koppen eens bij elkaar steken?!
Ik ken Peggy al jaren en ze woont op enkele meters. Wanneer we elkaar treffen is het moeilijk om er nog een woord tussen te krijgen. Zou het kunnen…zoveel geluk hebben dat het ook klikt op zakelijk gebied? We praten uren over wat wel, wat niet, waarden, nare ervaringen uit het verleden met zakenpartners waarvan ik dacht dat het top zou zijn maar teleurstelden, mijn toekomstplannen, die van haar, etc… Denk dat we zo’n 5u intens gepraat hebben. Alles werd op tafel gegooid. We speelden open kaart.
Ach, je moet leren uit je fouten, uit je verleden maar de ervaringen mogen je niet verlammen. Niet? Dus we zijn ervoor gegaan. Sinds augustus werken we intensief samen, zij aan zij. Aangezien ze zelf een zaak leidt, weet ze potverdorie goed dat je hard moet werken voor je succes. Elke dag opnieuw je geven en je engageren. Dat zit goed.
Ze neemt veel uit mijn handen, brengt zon in ons kantoor en vooral, ze is mijn barometer. Ze drukt op tijd en stond op de pauzeknop, denkt mee vooruit, ziet kansen,…ontzorgt mij. Heerlijk.
Kenneth, mijn top jobstudent, heeft me 9 weken fantastisch ondersteund. Privé-chauffeur gespeeld, feestjes helpen organiseren, alle marketing opdrachten uitgevoerd, humor gebracht op kantoor,…heerlijk zo’n talent bij je te hebben. Nu gaat hij genieten van enkele weekjes vakantie.
We tellen echter af naar oktober want dan is hij een vaste waarde in ons team.
Hoe kom je dan september door Wis? Wel, ontmoet Sanjay Aerts. Hij komt vanaf september vast in ons team.
Sanja en ik hebben elkaar ontmoet bij MultiMinds. Samen met enkele mede-studenten droeg hij Siegert Dierickx en Philippe Vlaemminck naar voor op de ‘Ondernemersaward’ van VOKA in 2016. Zij haalden de 2e plaats maar het volledige MM-team vond dit een onterecht resultaat. Zij zijn immers toppers in de digital marketing en echte people managers. Daarom besloten we, vanuit het personeel om hen zelf dat award toe te kennen. Sanjay was mijn wingman in dat complot.
Ik herinner me hem als een gedreven iemand, een goalgetter, inspirerend en vlot in de omgang. En wat jong geweld is altijd welkom. Na wat om en weer gepingel via LinkedIn, afstemmen en -snuffelen, kreeg ik zijn CV toegestuurd. Als je dat krijgt van een 21-jarige marketing-student, dan twijfel je toch niet meer?! Ik inderdaad ook niet – he’s on board.
Ik stel jullie dus trots mijn team voor: fris, jong, gedreven, positief, empathisch, matuur, warm, met een hoekje af en in evenwicht. Ik weet het, nieuwe messen snjjden goed. Toch ben ik ervan overtuigd dat het goed zit voor lange tijd. Raise the sails, we’re going full speed ahead towards the sun.